Het weekend is alweer begonnen, samen met Jasmijn een beetje lummelen langs de Linge. Samen genieten van elkaar en de buitenlucht. De akkers met wilgen waar sommige de wilgentenen oogsten voor de open haard. We lopen alweer een tijdje langs de Linge, verderop zie ik twee gasten ons tegemoet komen. Het zijn Peter Kelder samen met Rien Hoogendoorn, ze zijn samen op grienden jacht. Het zijn stropers van het ergste soort, de akkers rond het stort te Moen doen dienst als hun jacht terrein. Peter is de vader van Jasmijn en hij had graag gezien dat zijn oudste zoon later de boerderij over zou nemen. Helaas kreeg zijn zoon eind jaren 80 een tractor-ongeluk, met als gevolg een whiplashes. Die jonge kerel, voordat ie het in de gaten had was ie met z'n trekker de dijk afgerold. We hebben toen via AgrariNet nog wat onderdelen bij elkaar gezocht, om hem weer op te knappen. Maar de trekker had de geest gegeven, er was niets meer aan te doen. Met de broer van Jasmijn gaat het ook niet al te best. Maar om de moed er in te houden gaat Jasmijn iedere dag samen met haar Japanse vriendin Foeki naar het ziekenhuis om haar broertje alles over haar avonturen te vertellen. ...
Maar wat de flora en fauna betreft, vallen de nénés (het Franse woord voor borsten) van Foeki in het niet bij die van Jasmijn. Tja ik heb ze mogen zien hoor! In de winter is het op het platteland overdag nog wel te doen, terwijl het er 's nachts behoorlijk koud kan zijn. En dan hebben de vrouwtje wat warmte nodig, nou die Foeki die weet wel van wanten. En dan hebben we het niet over één keer ... veel liever heb ik het over dat we elkaar gewoon wat warmte geven. Alles stipt op de juiste plaats, zodat ik niet veel tijd had om een beetje behoorlijk bij te komen. Haar akkers worden met de hand geïrrigeerd vanuit een punt die soms maar 7 á 8 beroeringen nodig hebben. Ik ben nog maar net bekomen van het vorige spektakel, ondertussen zijn Jasmijn en Foeki alweer begonnen. Ze zetten mijn tent provisorisch op, onder het dekbed rijst een heuvel, de akkers overzien (denk ik nog) ... Bijgevolg dat de dames nog meer hun best gaan doen.
De volgende morgen maar niet naar school, besluit ik dan maar snel. We kunnen toch al lezen en anders lopen we maar wat rond te lummelen op het schoolplein. Op het platteland zijn de dames het heetst in de winter. Kom van je akker boer, ga naar huis! Ga naar je monnikenwerk, monnik! Er is thuis nog genoeg te doen. Op school had ik eigenlijk wel een straf verdiend van de lerares en wat voor straf? Wat ben je mooi, mijn vriend, wat ben je mooi! Je ogen achter je sluier zijn duiven; ... en blaas over mijn tuin, zodat de geuren zich verspreiden! Ik wist niet wat ik mee maakte die dag. De volgende morgen werd ik alweer vroeg gewekt, want een tering herrie. Achter in de tuin van Jasmijns huis wordt druk gehamerd. De spijkers en dozen schroeven, liggen verspreid door het hele huis. Er is een of andere verbouwing gaande, iets waarvan ik niet op de hoogte ben. Daar ga ik me vandaag ook niet mee bemoeien, want ik hoop op een prikkelende conversatie met mijn vriendin Jasmijn.
‘Ik zit iedere zaterdag op mijn tractor’ heerlijk te dromen over mijn meisje. Er zijn een heleboel mooie dames in mij geïnteresseerd, maar Jasmijn is gewoon beter in bed ... Een voorstelling als communicatiemiddel van het meisje op mijn tractor. Met behulp van die voorstelling verzamel ik tijdens mijn werk dromen over Jasmijn. Het verschil tussen het platteland en de grote stad is ook wel erg groot! Op het platteland lijkt het mij veel beter, maar helpen op een boerenbedrijf ... ja en de drugs ban je niet meer uit en hoeren zijn er ook altijd al geweest en die moeten toch door iemand bediend worden! Vanavond samen met Jasmijn even naar de Formule een races op de televisie kijken! De race is in Canada geloof ik, daar wil ik ook ooit nog eens samen met Jasmijn naar toe!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten